هنر در معماری

هنر در معماری

معماری

لودویگ میس فن در روهه -  (Ludwig Mies van der Rohe)

معمارآلمانی-آمریکایی، و سومین مدیر باوهاوس از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ بود. همکاران، دانشجویان، نویسندگان و دیگران معمولاً او را توسط نام خانوادگی او یعنی میس مورد خطاب قرار می دادند.

لودویگ میس ون در روهه، در کنار والتر گروپیوس و لو کوربوزیه به عنوان استادان پیشرو در معماری مدرن شناخته می‌شوند. میس مانند بسیاری از معاصران خود به دنبال بنا نهادن یک سبک معماری ای بود که نمایانگر عصری جدید باشد درست مانند کاری که سبک های معماری کلاسیک و معماری گوتیک برای زمان خود انجام دادند.او یک سبک معماری قرن بیستمی تاثیر گذار را خلق کرد که دارای صراحت مفرط و سادگی بود. در ساختمان های کامل ساخته شده، او از مصالح جدید مانند فولاد صنعتی و صفحات شیشه ای برای تعریف فضاهای داخلی استفاده کرده است. او تلاش کرد که به سمت معماری ای برود که دارای حداقل چارچوب ساختمانی باشد و دارای یک تعادل در مقابل آزادی ضمنی جریان آزاد فضاهای باز باشد. او ساختمان های خود را معماری "پوست و استخوان ها" می نامید. او در جستجوی یک روش منطقی بود که باعث هدایت فرآیند خلاق طراحی معماری شود. او بخاطر استفاده از کلمات کوتاه کمتر بیشتر است و خداوند در جزییات است شهرت دارد. وی در آمریکا و بخصوص در موسسه فناوری ایلینوی آمریکا آثار مهمی از خود بر جای گذاشت.

 بعد از جنگ جهانی اول میس در حالی که هنوز کار طراحی خانه هایی با فرهنگ سنتی را انجام می داد، شروع به انجام به یک سری فعالیت‌های آزمایشی موازی در زمینه سبک بین‌المللی کرد و ملحق به همتاهای پیش قراول خود در یک جستجوی طولانی برای یک سبک جدید برای یک دموکراسی صنعتی جدید شد. نقاط ضعف سبک سنتی از اوایل قرن 19 میلادی توسط تئورسین‌های مترقی مورد حمله قرار گرفته بود. انتقاد افزاینده آن‌ها از سبک‌های تاریخی بعد از جنگ جهانی اول یک اعتبار قابل توجه بدست آورد که بیشتر به عنوان شکست در سبک رهبری سلطنتی اروپا در نظر گرفته می شد.

از آثار به جای مانده از وی در سبک بین الملل میتوان به ساختمان Villa Tugendhat که برای Fritz Tugendhat و در سای 1930 ساخته شد، و در جمهوری چک امروزی قرار دارد اشاره کرد.

  

 

 S.R. Crown Hall on the campus of the Illinois Institute of Technology is a National Historic Landmark

 

 

 Barcelona Pavilion reconstruction

 

 

وی یک ماموریت مادام العمر و جاه طلبانه را دنبال می کرد، نه تنها برای ایجاد یک سبک معماری جدید بلکه برای ایجاد یک زبان معماری جدید که می‌توانست عصر جدید فن آوری و تولید را به نمایش گذارد. او می دید که نیاز به یک معماری پرمعنی که هماهنگ با دورهٔ او باشد، وجود دارد، درست مانند معماری گوتیک در عصر روح گرایی (spiritualism). او یک فرآیند طراحی منظم را با استفاده از اندیشه‌های منطقی برای رسیدن به اهداف معنوی خود به کاربرد. او معتقد بود که پیکربندی و نظم هر جزء معماری باید کمک به یک بیان پیوسته (unified expression) کند. میس با دقت شروع به مطالعه فیلسوفان و اندیشمندان بزرگ گذشته و حال کرد تا بتواند درک خود را از کیفیت و طبیعت عصری که او در آن زندگی می‌کند را افزایش دهد. میس احتمالا بیشتر از هر پیشرو دیگری در زمینه نوگرایی(مدرنیسم) از فلسفه به عنوان پایهٔ کارهای خود استفاده کرده است. معماری میس با سطح بالایی از انتزاع ساخته می‌شد و توصیفات عمومی او از کارهایش فضای بیشتری را برای تفسیر باز می‌گذاشت. با این حال ساختمان‌های او در نظر یک فرد بسیار ساده و مستقیم می‌آید.

برخی از آثار وی:

·         کتابخانه یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور، واشینگتن.

 

·         ورودی موزه Neue Nationalgalerie در برلین, آلمان

 ·         لافایت پارک, دیترویتis on the U.S. National Register of Historic Places

·         ساختمان آی.بی.ام پلازا، شیکاگو، ایلینوی

 


نویسنده: آرمین قیاسی ׀ تاریخ: یک شنبه 25 اسفند 1389برچسب:لودویگ میس فن در روهه"Ludwig Mies van der Rohe"ورودی موزه"Neue Nationalgalerie"Villa Tugendhat"سبک بین الملل"معماری"هنر"چهره های معماری جهان", ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

CopyRight| 2009 , architecturalart.LoxBlog.Com , All Rights Reserved
Powered By LoxBlog.Com | Template By:
NazTarin.Com